ładowanie zawartości
EN

Analiza składu chemicznego próbki ze stali nierdzewnej

10-10-2007

Jaką metodą można przeprowadzić analizę składu chemicznego próbki ze stali nierdzewnej?

Badania składu chemicznego stali w warunkach laboratoryjnych można wykonać przy zastosowaniu metod mikroanalizy rentgenowskiej, która wykorzystuje dwie metody badawcze: WDS i EDS. Metoda EDS (Energy Dispersive Spektrometry) polega na analizie wartości energetycznych promieniowania rentgenowskiego przy użyciu detektora półprzewodnikowego. Druga metoda WDS (Wavelength Dispersive Spektrometry) wykorzystuje do analizy zbioru fal o różnych długościach kryształy analizujące, w których przy zmieniających się kątach ugięcia spełniany jest warunek Bragga. Metoda (EDS) charakteryzuje się większą szybkością natomiast metoda (WDS) dokładnością wykonania pomiaru. Badania składu chemicznego w mikroobszarach metodą energodyspersyjnej mikroanalizy rentgenowskiej (EDS) jak i (WDS) mogą obejmować analizę jakościową i ilościową; analizę rozkładu pierwiastków wzdłuż linii lub przedstawienie rozkładu pierwiastków w danym obszarze analizy.
Badania terenowe składu chemicznego stali wykonuje się najczęściej metodą spektrometrii emisyjnej polegającej na analizie widma emisyjnego po wzbudzeniu promieniowania poszczególnych pierwiastków w wyniku działania na próbkę stali iskry prądu stałego. Metodą tą można wyznaczyć procentową zawartość 10 składników stopowych: C, Mn, Si, P, S, Mg, Mi, Cu, Cr oraz Al. Spektometry do badania stali są różnego typu: stacjonarne, wykorzystywane w laboratoriach lub przenośne. Te drugie stosowane są szczególnie chętnie gdyż zbędne jest pobieranie próbek, na badaną konstrukcję działa się bezpośrednio iskrą elektryczną z przenośnej części aparatu.
Analizę składu chemicznego stali wykonuje się jeszcze metodami chemicznymi, w których próbkę materiału poddaje się określonym procesom chemicznym.